Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

Come back..!!!!

Πω πω!!! Χρόνια και ζαμάνια...Είναι γεγονός ότι από το καινούριο έτος (p.s. Καλή χρονιά!!!!) δεν έβρισκα χρόνο να γράψω ούτε μια κουβέντα! Δηλαδή λίγο χρόνο είχα αλλά στο μόνο που τον ξόδευα ήταν δικαιωματικά στον ύπνο!!! Ναι ναι πέρασα δύσκολες στιγμές...και όλα αυτά γιατί έχω να ανακοινώσω με μεγάλη μου συγκίνηση ότι....ΤΕΛΕΙΩΣΑ!!!!
Και όμως τα κατάφερα να παραδώσω επιτέλους τη διπλωματική μου και σε 10 μέρες ορκίζομαι!!! Συναισθήματα....τα αναμενόμενα! Χαρές και λύπες!!! Προς το παρόν όμως δεν το έχω συνειδητοποιήσει ότι φεύγω και απλά περνάω καλά!!! Αυτο που δεν περίμενα βέβαια είναι να κοιμάμαι τόσο!!!! Μιλάμε για 12ωρα το λιγότερο καθημερινά! Νομίζω ότι κοιμάμαι για τους τελευταίους 2 μήνες!!!!
Γενικα ήταν τρομερά κουραστικά! Όσες δύσκολες εξεταστικές κι αν έχω περάσει (και δεν είναι λίγες!!!) δεν συγκρίνονται! Ειδικά τον τελευταίο καιρό δουλέυαμε γύρω στις 20 ώρες την ημέρα! Το περίεργο και μαζί ευχάριστο όμως είναι ότι δεν το θυμάμαι τόσο δυσάρεστα!!! Ήταν κουραστικά ψυχολογικά και σωματικά αλλά το γεγονός ότι είχαμε μια καλή συνεργασία με τα άλλα δύο άτομα που ήμουν μαζί και ευχάριστο κλίμα με τους "γείτονες", καμιά δεκαριά δηλαδή παιδιά που δουλεύαμε στον ίδιο χώρο στη σχολή (τουλάχιστον με τους περισσότερους!) βοήθησε στο να περνάμε καλά!!!
Γενικά από αυτές τις μέρες έχω να παρατηρήσω τα εξής:

1. Η κούραση αυτή την ίδια στιγμή που μου φέρνει νεύρα και απογοήτευση ξεσπάει τις περισσότερες φορές σε τρελλό γέλιο!!! Ακόμα προσπαθώ επιστημονικά να το εξηγήσω!!!!

2. Αυτές οι μέρες μας έφεραν κοντά σε άτομα που σε καμία περίπτωση υπό νορμάλ συνθήκες δεν θα είχαμε επαφές και εκεί διαπιστώνεις πόσο λάθος τελικά είναι η πρώτη εντύπωση...και δεν είναι μόνο δικιά μου παρατήρηση αυτό..

3. Όλα στην δική μου πάντα περίπτωση θα ήταν πολύ καλύτερα αν οι καθηγητές οι οποίοι με "συμβούλευαν" και με "καθοδηγούσαν" ήταν σωστοί απέναντι στο ρόλο τους. Ο ψυχολογικός πόλεμος και η αδιαφορία δεν αρμόζουν σε έναν καθηγητή. Όταν κάποιος αποφασίσει ότι θέλει να ασχοληθεί με την εκπαίδευση είτε είναι δάσκαλος Δημοτικού, είτε Γυμνασίου, είτε Πανεπιστημίου πρέπει να γνωρίζει ότι πάνω από όλα είναι παιδαγωγός. Τουλάχιστον ήταν μια καλή προπόνηση για αυτά που θα αντιμετωπίσω πλέον στη δουλειά!

4. Όταν επί 2 μήνες τρως απέξω λατρέυεις τις φακές της μαμάς!!!! Σιχάθηκα όλα τα junk food της πόλης!!! Και επίσης έμαθα όλα τα τηλέφωνα των delivery απέξω...μην παρεις το 11880, πάρε εμένα πιο φθηνά θα έρθει!

5. Όταν έχεις ανάγκη πέρα από την εξάντληση να περάσεις καλά, άνετα πουλάς τον ύπνο σου για ένα ποτό στις 5 το πρωί μετά από εργασία ή για συμμετοχή στην Καρναβαλική παρέλαση της Ξάνθης την Κυριακη το πρωί η οποία παρεπιπτόντως είναι τ έ λ ε ι α και πρέπει να πας όπωσδηποτε!!!

6. Θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια τους Prodigy και τους Metallica που μου στάθηκαν στις πολύ νυσταγμένες μου στιγμές καθώς και τον Dilated που μου έκανε δώρο το iPod που τους άκουγα στη διαπασών!!!! p.s. Άκου το "Invaders must die" των Prodigy...τα σπάει!

7. Δηλαδή εγώ τώρα είμαι αρχιτέκτων μηχανικός;;;;;!!!!!

Αυτά είχα να πω προς το παρόν και προς το μέλλον έχω περισσότερα! Byeeee!!!!

Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

On New Year's Day



All is quiet on New Year's Day
A world in white gets underway
I want to be with you
Be with you night and day
Nothing changes on New Year's Day
On New Year's Day

I will be with you again
I will be with you again

Under a blood red sky
A crowd has gathered in black and white
Arms entwined, the chosen few
The newspapers says, says
Say it's true it's true...
And we can break through
Though torn in two
We can be one

I will begin again
I will begin again

Oh...
Maybe the time is right
Oh...maybe tonight...

I will be with you again
I will be with you again

And so we're told this is the golden age
And gold is the reason for the wars we wage
Though I want to be with you
Be with you night and day
Nothing changes
On New Year's Day

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

Καλήν ημέρα άρχοντες!

Χρόνια πολλάααα!!! Να τα πούμεεε;;; Που πήγαν τα παιδάκια που λένε τα κάλαντα;;; Από το πρωί ούτε ένα δεν χτύπησε την πόρτα μας! Τι έγινε ρε παιδιά; Εγώ τέτοιο καιρο έπαιρνα σβάρνα τη γειτονιά και μάζευα 30-40 χιλιάδες δραχμές!!! Ωραίες εποχές! Αλλά δεν είναι το οικονομικό το θέμα! Κάθε χρόνο θέλω να τα ακούσω μέσα στο σπίτι μου! Το νιώθω σαν καλή τύχη! Anyway..

Back to Athens εδώ και λίγες μέρες και όπως ήταν αναμενόμενο δεν έχω κάτσει λεπτό! Οκ είναι οι πρώτες μέρες που αφιερώνεις στο να δεις όλους τους συγγενείς, γνωστούς και φίλους αλλά γενικότερα είναι το κλίμα αυτής της πόλης που δε σε αφήνει σε ησυχία! Όλο και κάτι έχεις να κάνεις και τρέχεις και αγχώνεσαι και καθυστερείς και ουφ! Κουράστηκα! Για παράδειγμα Κυριακή πρωί έκανα τη διαδρομή Γαλάτσι-Συνταγμα σε δυόμιση ώρες! Μισή ώρα να περιμένω τρόλλευ και άλλες δύο να φτάσω! Αφού σκέφτηκα από τα μισά της Πατησίων να το κόψω ποδαράτο! Τραγική η κατάσταση! Εντωμεταξύ ομολογώ ότι έχω συνηθίσει στην ηρεμία εκεί πάνω και μου κακοφαίνονται οι αποστάσεις και το τρέξιμο στην Αθήνα! Πάντως έχω άλλα πράγματα να εκτιμήσω που στη συγκεκριμένη φάση της ζωής μου είναι κι αυτά σημαντικά! Οι επιλογές για διασκέδαση και ψυχαγωγία είναι τόσο περισσότερες που δε μου φτάνουν οι μέρες να πάω εκεί που θέλω! Όσο παγιδευμένη νιώθω σε μια πόλη που αντί για δέντρα έχει αυτοκίνητα, που το άγχος και το τρέξιμο είναι κομμάτι της καθημερινότητας του καθένα, τόσο ελεύθερη νιώθω να πάω (έστω και σε δυό ώρες) όπου θέλω και να ανοίξω τους ορίζοντες μου! Ίσως φαίνεται ανούσιο και βλακώδες αυτό αλλα πραγματικά δεν είναι!!! Αν καποιος έχει μείνει όχι για κανένα μήνα αλλά για κάμποσα χρόνια στην περιφέρεια πιστεύω πως το καταλαβαίνει (κυρίως βέβαια αν έχεις μεγαλώσει σε πόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη). Όσο καλύτερα κι αν είναι, όσο καλύτερη ποιότητα ζωής και καθημερινότητας και αν έχεις, όσο ήρεμος και αν είσαι, πιστεύω ότι κυρίως στις νεότερες ηλικίες νιώθεις εγκλωβισμένος και λίγο έξω από τα δρώμενα! Από τη άλλη βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι όποιος μένει στην Αθήνα τα έχει γυρίσει όλα! Κάποιες φορές αρκεί να ξέρεις ότι έχεις την επιλογή!

Για φινάλε λοιπόν έχω να ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα σε όλους!!! Να περνάμε καλά και ο Αγιος Βασίλης να φέρει στον καθένα ό,τι θέλει (το Mini Cooper όπως είπαμε εεε;;;)! See ya!!!

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

"Δημιουργική" διαμαρτυρία


Ο Nassos K. είχε την ιδέα. Με την βοήθεια άλλων Ελλήνων designers την υλοποίησε. Τα εξαιρετικά αποτελέσματα κατα τη γνώμη μου δείτε τα εδώ. Εγώ παραθέτω το αγαπημένο μου...

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

Μικρός απολογισμός...

Αυτές τις μέρες καθόμουν και έκανα έναν απολογισμό. Σε όλα τα μαθητικά και φοιτητικά μου χρόνια ήμουν μέσα στη χρονιά της δοκιμής. Η χρονιά που θα αποτελούνταν από παιδιά-πειραματόζωα που θα δοκίμαζαν ένα καινούριο μάθημα, έναν καινούριο τρόπο διδασκαλίας, ένα καινούριο καθηγητή κτλ. Δε μπορώ να πω..πάντα είχαμε κάτι να ασχοληθούμε!
Τώρα λοιπόν που τελειώνω όπου να’ναι τις σπουδές μου (αν τα καταφέρω με τις –απόλυτα δικαιολογημένες μεν καταστροφικές για μένα δε-καταλήψεις) θα δοκιμάσω πάλι κάτι νέο! Θα είμαι στη χρονιά της ανεργίας, στη χρονιά της ακρίβειας, στη χρονιά της μιζέριας. Στη χρονιά που η τομάτα κάνει 3 ευρώ (πρόσφατα το είδα σε μανάβικο), που τα κοινόχρηστα λόγω πετρελαίου έρχονται όσο το νοίκι, που θα παρακαλάω προφανώς για μια δουλειά καθόλου αντάξια των σπουδών μου, που το Βατοπέδι οργιάζει, που οι αστυνομικοί σκοτώνουν παιδιά, που δεν υπάρχει κράτος, που δεν υπάρχει μέλλον!!!
Γενικά δεν είμαι απαισιόδοξος άνθρωπος. Θέλω να σκέφτομαι θετικά. Θέλω να κάνω όνειρα για το μέλλον μου. Θέλω να χαμογελάω! Τι χρωστάω όμως να σκέφτομαι όλα αυτά;

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Σιγά μην κλάψω




Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ
Στα όρια του μοναχά να γύρω φέρνω
Και πως ο κόσμος είναι ανήμερο θεριό
Και όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω

Και όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
Μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω
και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
Είμαι μικρός πολύ μικρός για να τα αλλάξω

Μα εγώ με ένα άγριο περήφανο χορό
Σαν αετός πάνω απ’ τις λύπες θα πετάξω
Σιγά μην κλάψω σιγά μη φοβηθώ
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό
Θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω σιγά μη φοβηθώ

Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ
Καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι
Και πως αν θέλω περισσότερα να δω
Σε ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι

Και όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
Μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
Είμαι μικρός πολύ μικρός για να τα αλλάξω

Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία...



Τα λόγια περιττεύουν όταν ακούς αρχεία σαν αυτά....